Starożytny festiwal z andaluzyjskim akcentem 23 luty - 3 marzec 2019

 Być może wyobrażasz sobie karnawał jako coś, co dzieje się tylko w gorących tropikalnych klimatach Rio lub Trynidadu, gdzie grupy taneczne maskarady towarzyszone przez bębny samba albo zespoły steel band tańczą do późnej nocy. Może to być także sztuka uliczna dla turystów w Wenecji. Jednak jest to zjawisko o wiele bardziej uniwersalne, a karnawał w Maladze cieszy się pięciusetletnią tradycją. Oczywiście wspólnym łącznikiem jest katolicyzm, ale jak wiele innych elementów w Kościele katolickim, jego istnienie wynikało z wykorzystania znacznie starszych pogańskich i popularnych rytuałów ludowych. Karnawał w Maladze jest bezpośrednim następcą fiesty del obispillo, która rozpoczęła się w 1504 roku. Było to wydarzenie, podczas którego jeden chłopiec chóralny w katedralnym chórze uzyskiwał zgodę na prowadzenie liturgii kościelnych w dowolny satyryczny sposób, który przemawiał do niego i ludzi. Wierni uczestniczyli w strojach i maskach, a wydarzenie trwało prawie pięćdziesiąt lat, zanim zostało zakazane z powodu rozruchów i skandalu, który wywołało. Takie wydarzenie nie pojawia się oczywiście znikąd. Miasto Palencia organizuje podobny festiwal sięgający lat 1220! Korzenie karnawału są jednak znacznie starsze, sięgają dzikich przyjęć ku czci Bakchusa, boga wina i imprez w starożytnej Grecji. Rzymianie przynieśli to szerszej publiczności, wraz z wieloma przebierankami i maskami, które obie kultury wykorzystywały w teatrze.
 
Słowo carnaval wywodzi się od włoskiego i dosłownie oznacza przestanie jedzenia mięsa. Takie było żądanie Kościoła przez czterdzieści dni przed świętem zmartwychwstania Chrystusa. Karnawał był obchodzony przez wiele lat jako preludium do wstrzemięźliwości i wyrzeczeń podczas postu w średniowiecznej Europie katolickiej. Innym istotnym elementem kultury średniowiecza, który wkradł się w karnawał, był element satyryczny. Dworski błazen, bouffon, groteskowe postacie, wędrowni klauni: ci outsidersi społeczności średniowiecznej pełnili rolę satyryków i krytyków. Byli tolerowani przez władze i od czasu do czasu sankcjonowani, aby wyśmiewać i szydzić z tego samego autorytetu Kościoła i króla, co zapewniało zawór bezpieczeństwa dla społecznych rezygnacji tamtych czasów. Dokładnie to samo robił chłopiec chóralny w Maladze z zatwierdzeniem biskupa, dopóki jego działalność nie została również stłumiona.
 
Do dnia dzisiejszego typowy karnawał w Maladze, a zwłaszcza w Kadyksie na zachód, to karnawał zespołów muzyków w przebraniach chirigotas, którzy komponują i wykonują bardzo satyryczne i pełne lekceważenia piosenki skierowane do rządzących. Te konkursy są towarzyszone przez paradę ogromnego boqueróna, który niesiony jest na plażę Malaguetę i palony. Jest to ceremonia bezpośrednio odziedziczona z bardzo starożytnych rytuałów pogańskich.
 
W tym roku karnawał w Maladze trwa od 23 lutego. Występy zespołów chirigotas rywalizujące o najlepszą piosenkę są już w trakcie, a wielki finał odbywa się w Teatrze Cervantesa. 24 lutego rozpoczynają się różne wydarzenia mające na celu wybór królów karnawałowych, a nawet królowych dragów, a w następnym tygodniu w starem mieście obfitowało będzie w zespoły chirigotas występujące na ulicach, maski, procesje i imprezy, które będą kulminować w kolejny weekend paradami, konkursami śpiewu, maskami uczestników w całym mieście i procesją do Malagueti, aby pochować Boquerón. Jeśli nie znasz biegle języka hiszpańskiego, wiele z satyry i humoru piosenek umknie Ci, ale stroje i energia na ulicach nadal są warte doświadczenia, tak jak różne procesje. Cały czas trwają wydarzenia wokół Placu Konstytucji i w innych mniejszych placach na starym mieście.

Niewiele miejsc w Europie, Azji czy Ameryce Północnej ma coś w rodzaju tego, ponieważ jest to bezpośrednio związane praktyką katolickiego Wielkiego Postu. To zupełnie nie przypomina też Rio de Janeiro, choć nie można zaprzeczyć, że procesje nie są imponujące, a stroje olśniewające. To bardzo andaluzyjski rodzaj karnawału, unikalny dla tego regionu, aż po gigantycznego Boqueróna!